Καμιά φορά έχουν πλάκα οι Κοινοτάρχες των χωριών μας. Πολλοί εξ’ αυτών, έχουν μηδενική δημοκρατική αντίληψη. Μέχρι που καμιά φορά, το να τους μιλάς για ελευθερία του λόγου, για διαφάνεια, για το ρόλο που επιτελεί η δημοσιογραφία στην ενημέρωση και στην κριτική άποψη, φαντάζει σαν να μιλάς για το δικαίωμα ψήφου των γυναικών τη δεκαετία του 20’.
Σχόλιο: Γιώργος Τάττης
Νομίζουν ότι έχουν δικαίωμα να σηκώνουν το τηλέφωνο και να σου ζητούν να αφαιρέσεις κάτι από ένα ρεπορτάζ. Να επιβάλλουν δηλαδή, λογοκρισία. Ή ακόμη και να μην απαντούν για να λογοδοτήσουν ή να ενημερώσουν τον κόσμο. Γνωρίζαμε από την αρχή ότι θα συναντούσαμε τέτοιες αντιλήψεις. Και ελπίζουμε ότι η τοπική μας εφημερίδας θα αλλάξει σιγά – σιγά αυτές τις πεπαλαιωμένες νοοτροπίες.
Και εξηγούμαι, αναφέροντας μόνο το τελευταίο περιστατικό: Κοινοτάρχης που δεν εμφανιζόταν στα τηλέφωνα γιατί μάλλον δε θεωρεί ότι πρέπει να λογοδοτήσει σε ένα δημοσιογράφο. Εμφανίστηκε τηλεφωνικά μόνο και μόνο για να ζητήσει να αφαιρεθεί κάτι που ειπώθηκε ενώπιον 150 τουλάχιστον ατόμων και το οποίο καταγράφηκε στο ρεπορτάζ. Όταν του αναφέρθηκε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό και ότι η αναφορά αποτυπώθηκε αυτούσια, αμέσως, το γύρισε στην επίθεση, εφευρίσκοντας διάφορες κατηγορίες.
Εμείς θέλουμε να πούμε κάτι: Είμαστε εδώ για να ακούγεται η φωνή της Δυτικής Λευκωσίας, του κόσμου της, των ανθρώπων και των προβλημάτων τους, ακόμη και των Κοινοτικών Αρχών όταν δεν βρίσκουν ανταπόκριση από κρατικές υπηρεσίες ή κυβερνητικούς φορείς. Και έχουμε διάθεση να πολεμήσουμε γι’ αυτό. Και το κάναμε, για πολλές κοινότητες, από Μαραθάσα, Σολέα, Μόρφου, Εξάπολις και Τηλλυρία. Πέραν από τις προσωπικές μας θέσεις, προβάλλουμε τις απόψεις όλων, όταν αυτές υπάρχουν.
Η δημοσιογραφία στις περιοχές μας πέτυχε το εξής: Αφενός να ενημερώνεται ο κόσμος που δεν μπορεί ή δε δικαιούται να παρευρεθεί σε συσκέψεις, συνεδριάσεις Συμπλεγμάτων κοκ. Αφετέρου, πλέον, οι τοπικοί άρχοντες, γνωρίζουν πως ό,τι λένε, θα καταγράφεται και θα μένει. Αυτό σημαίνει διαφάνεια, αυτό σημαίνει έλεγχος, αυτό σημαίνει πολιτική ευθύνη και ευθιξία.
Όσοι δεν απαντούν, όσοι δε θέλουν να μας μιλούν. Δεν κάνουν κακό σε εμάς. Κάνουν κακό στον τόπο τους. Γιατί, όταν δεν απαντούν σε ένα δημοσιογράφο, σημαίνει πως δεν απαντούν στην ίδια την κοινωνία. Εξάλλου, πολλές φορές παίρνουμε τηλέφωνο για να θίξουμε θέμα που είναι προς όφελος της κοινότητας. Έτυχε να ακυρώσουμε ρεπορτάζ με προβλήματα των τοπικών κοινωνιών, γιατί τα αρμόδια πρόσωπα από τις κοινότητες δεν έδιναν την πληροφόρηση που έπρεπε. Η Εφημερίδα Δυτικής Λευκωσίας ήδη συνεργάζεται με δύο τηλεοπτικούς σταθμούς για να αναδεικνύει τα προβλήματα και σε επίπεδο κεντρικής σκηνής. Όποιος δε θέλει, ας λογοδοτήσει στον κόσμο του. Εμείς κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας.
