Σούπες στην Πύλην Πάφου
Κοντά στην Πύλην Πάφου ήταν έναν μαειρκόν μίας ευγενεστάτης κυρίας που σέρβιρε σούππες εν έτει 1986. Η Λευκωσία τότε, μια άλλη Λευκωσία για μας τους φοιτητές της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Κύπρου.
Οι σούππες ποικίλες, με κορυφαία μια εντράδα με λαχανικά και εύγευστο κρέας. Έτρωγαν εκεί ανθρώποι όλων των βαλαντίων και τρόπων ζωής .Από κοντά και κάποιοι φοιτητές που ανακάλυψαν τη φιλόξενη γωνιά. Τα μαειρκά της Λευκωσίας τότες, ένας άλλος θησαυρός. Προ της επελάσεως του γκουρμέ. Εν τζιαι ξέρω ήντα τούτον το θέμα κάποιων εστιατορίων. Ούτε νεοπλουτισμόν εθώρουν. Εμείς στα βιβλιοπωλεία εγυρίζαμεν τζιαι στου Ζεβεδαίου κάτω που το παλιον ΓΣΠ. Ήταν οι τζιαιροί της όμορφης της Χώρας προ του νεοπλουτισμού. Κόμα οι φιλίες ανθούσαν με το αντικατοχικόν κίνημαν. Τούτα αθθυμήθηκα εψες που εξανάκουσα τη λέξην εντράδαν .
Εστιατόριον κάτω από τις κερκίδες του ΓΣΠ
Εστιατόριον κάτω από τις κερκίδες του ΓΣΠ. Πάνω στη σελίδα των φαγητών ημέρας έγραφε Ζεβεδαίος. Δέκα δώδεκα φαγητά για να διαλέξουμε με τον ΚΩΣΤΗ. Φθινόπωρο του ογδόντα τέσσερα. Όταν παραγγέλλαμεν όσπρια ήτο μετά αντζουγιών. Κάποτε με πατάτες τηανιτές. Οι τιμές ασυζητητί πολύ χαμηλές, σε σημείο που απορούσες δια το βιώσιμον της επιχειρήσεως. Και όμως, ήτο πάντα το λαϊκόν τούτον εστιατόριον γεμάτον φιλόξενον και με καλόκαρδον ιδιοκτήτην, που μας αγαπούσεν διακριτικά ως φοιτητές της Παιδαγωγικής Ακαδημίας. Πανεπιστήμιον σωστό τότε. Μη λέμε και ψέματα, μάθαμε γράμματα και μορφωθήκαμε εκεί. Μια βιβλιοθήκη θησαυρός. Ήρθαν μετά οι απατεώνες των συμφερόντων να την κλείσουν. Οι αδιακρίτως αντιγράφοντες τους της εσπερίας χάλασαν τα εστιατόρια με τις ιερόσυλες γκουρμεδιές…..
Μόνον ο Τσαδιώτης ήτο φθηνότερος. Μα εμείς προτιμήσαμε τον Ζεβεδαίο για το πλατύ του χαμόγελο και τα μαγειρευτά του που τα λατρεύαμε. Ήταν και οι λοκουμάδες και τα σιάμιση δίπλα, που κάποτε μας έπαιρναν τα μυαλά…
Γιάννης Πεγειώτης
.