Μια εξαιρετική φωτογραφία που απεικονίζει πλήρως την ομορφιά της φύσης και της εκκλησιαστικής ιστορίας της περιοχής μας, αναρτήθηκε στη σελίδα Τοπία της Κύπρου / Landscapes of Cyprus από τον Ανδρέα Χατζηαντώνη.
Όπως αναφέρει στη δημοσίευσή του με τίτλο “Αρχιτεκτονικοί Ρυθμοί”, “ο πανέμορφος ναός της Παναγίας της Ασίνου (Φορβιώτισσας) σε μια νυχτερινή φωτογράφιση που προκαλεί ακόμη περισσότερο δέος. H Παναγία της Ασίνου ή Παναγία Φορβιώτισσα είναι χριστιανικός ναός των αρχών του 12ου αιώνα, καθολικό διαλυμένης μονής, κοντά στο Νικητάρι.
Ο ναός είναι μία από τις εννέα τοιχογραφημένες εκκλησίες του Τροόδους οι οποίες έχουν ανακηρυχθεί μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO από το 1985”.
Με τη σειρά της, η σελίδα του Ιερόύ Ναού Αποστόλου Ανδρέα και του Ιερού Ναού Τιμίου Προδρόμου επίσης στο Νικητάρι, ανάρτησαν περιγραφή για την Εκκλησία της Ασίνου:
Περιγραφή
Η εκκλησία είναι μια από τις εκκλησίες με οροφή από πλάκες στα βουνά του Τροόδους, περίπου πέντε χιλιόμετρα νότια του Νικηταρίου. Το όνομα Φορβιώτισσα μπορεί να προέρχεται από το φυτό ευφόρβια, η οποία αφθονεί στην περιοχή, και το όνομα Ασίνου, μπορεί να προέρχεται από τον αρχαίο οικισμό της Ασίνης στην Αργολίδα. Η εκκλησία ήταν καθολικό μοναστηριού. Η μονή ήταν γνωστή ως μονή Φορβίων και ιδρύθηκε το 1099. Η μονή συνέχισε να λειτουργεί μέχρι την Τουρκοκρατία, και εγκαταλείφθηκε τον 18ο αιώνα. Σήμερα σώζεται μόνο το καθολικό.
Ο θολωτός ναός της εκκλησίας με την αψίδα χρονολογείται από τις αρχές του 12ου αιώνα και ο θολωτός νάρθηκας με αψίδες στα νότια και βόρεια από τα τέλη του 12ου αιώνα. Η εκκλησία είχε ξύλινη στέγη εξ αρχής. Η τρέχουσα ξύλινη στέγη χτίστηκε το 1959. Οι τοιχογραφίες χρονολογούνται εν μέρει από τις αρχές του 12ου και εν μέρει από τον 14ο αιώνα. Σε μια θέση στο νότιο τοίχο, σώζεται η κτητορική επιγραφή: «Η εκκλησία του Αγίου Θεοτόκου ζωγραφίστηκε μετά από επείγον αίτημα και μέσω του δικαστή (αξιωματούχου) Νικολάου Ισχύριου όταν ο Αυτοκράτορας ήταν ο Αλέξιος Κομνηνός, το <1105/1106>.»
Οι τοιχογραφίες στο εσωτερικό χρονολογούνται από τις αρχές του 12ου αιώνα και χαρακτηρίζονται από τις νέες τάσεις της κομνήνειας τέχνης. Από τις τοιχογραφίες στην ανατολική αψίδα σώζεται η κοινωνία των αποστόλων, όπου ο Ιησούς παραδίδει στον Ιωάννη ένα χρυσό δοχείο με κρασί, ενώ ο Ιούδας Ικαριώτης γυρίζει για να τον προδώσει. Στη δυτικότερη θέση του βόρειου τείχους απεικονίζονται οι σαράντα μάρτυρες της Σεβάστειας.
Στον νάρθηκα, σώζονται τοιχογραφίες της Δευτέρας Παρουσίας περιγράφει τις τιμωρίες των κολασμένων, όπως το ουρλιαχτό και ου βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. Η Αγία Αναστασία η Φαρμακολύτρια κρατά ένα βάζο φαρμάκου στο χέρι της πέρα από ένα σταυρό. Ο κτήτορας είναι ντυμένος με τη βυζαντινή φορεσιά της εποχής.