Με μια συγκινητική ανάρτηση για τη μάνα – πρόσφυγα, τιμά την Ημέρα της Μητέρας η σελίδα των κατεχόμενων κοινοτήτων Ποταμός του Κάμπου – Γαληνή. 

Σήμερα, που τιμούμε τη Μάνα, η σκέψη μας πάει σε όλες εκείνες τις μάνες που ξεριζώθηκαν από τα χωριά μας το 1974. Μάνες που άφησαν πίσω τους αυλές, σπίτια, εικονίσματα, και τους κόπους μιας ζωής, κυνηγημένες από τον πόλεμο και την αδικία. Έφυγαν κρατώντας τα παιδιά τους απ’ το χέρι, με μια αλλαξιά ρούχα και την καρδιά τους κομμάτια.

Ζήσανε με την προσμονή της επιστροφής. Κάθε χρόνο άκουγαν για «λύσεις» και «διαπραγματεύσεις» και κρατούσαν αναμμένες τις ελπίδες. Μα έσβησαν σιγά σιγά, η μία μετά την άλλη, με τον καημό του γυρισμού να μένει άσβεστος στα μάτια τους μέχρι την τελευταία πνοή.

Δεν πρόλαβαν να ξαναδούν την πόρτα τους ανοιχτή, δεν περπάτησαν ξανά στο περβόλι τους, δεν προσκύνησαν ξανά το ξωκκλήσι τους. Κι όμως, ποτέ δεν έπαψαν να λένε “όταν θα γυρίσουμε”. Μέσα στα προσφυγικά, μεγάλωσαν γενιές με ήθος, δύναμη, πίστη, χωρίς να αφήσουν τον πόνο να γίνει μίσος.

Αυτές οι μάνες είναι η ρίζα μας. Είναι η μνήμη και η καρδιά της πατρίδας που χάθηκε. Κι όσο τις θυμόμαστε, δεν χάθηκαν για πάντα. Στην φωτογραφία η Κατερίνα Σοφοκλή από την Γαληνή, η μάνα μου .