Μαρτυρία για την τουρκική επίθεση την 14η Αυγούστου, λίγο πριν σπάσει το μέτωπο της Μιας Μηλιάς, φέρνει στο φως ο όμιλος “Σ. Ι. Μ. Α. Σελίδες Ιστορικής Μνήμης & Αναπαράστασης”.
Το κείμενο υπογράφει ο Σάββας Τσολάκκης, ο οποίος έχει μαζέψει σειρά από μαρτυρίες για το 1974 και αξίζει να διαβαστεί αυτούσιο:
Στις 14 Αυγούστου 1974 τα τουρκικά στρατέυματα εισβολής ξεκινούν την επιχείρηση “Αττίλας 2” με αποτέλεσμα την κατάληψη του 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας,το οποίο κατέχει παράνομα μέχρι και σήμερα.
Με τη διάσπαση του μετώπου στα ανατολικά(Μιά Μηλιά) ανοίγει ο δρόμος προς την Αμμόχωστο καθώς οι δυνάμεις της Εθνικής Φρουράς αδυνατούν να συγκρατήσουν με τα πενιχρά μέσα που έχουν στη διάθεση τους,τον υπέρτερο και υπερσύγχρονο τουρκικό στρατό και υποχωρούν άτακτα.
Ο ταγματάρχης Τάσος Μάρκου και διοικητης του 305ΤΕ επι μέρες προηγούμενως φώναζε για ενισχύσεις κυρίως για αντιαρματικά αλλά ουδείς εισάκουσε τις εκκλήσεις του.
Μαρτυρία στρατιώτη του 399ΤΠ
(Ο στρ.βρισκόταν μεταξύ πυροσβεστικού σταθμού στο Καιμακλί και βιομηχανικης περιοχής Μιάς Μηλιάς)
“Πολύ νωρίς το πρωί ακούγαμε τις μηχανές των αρμάτων,ο θόρυβος τρομακτικός,δεν γνωρίζαμε πόσα ήταν.
Ήταν καθαρά θέμα ψυχολογικού πολέμου για να μας σπάσουν το ηθικό.Κάτι το οποίο δεν έγινε.Ξαφνικά βλέπουμε αμέτρητους Τουρκους στρατιώτες απέναντι μας,πάνοπλους και ξεκινούν την επίθεση,επίθεση την οποία απωθήσαμε,όμως μετα επιτέθηκαν με τα άρματα,απο την δίοδο που αφήσαμε ανοικτή μέσα απο το ναρκοπέδιο για τα UN,πώς το ξέραν τ αφήνω πάνω σας.
Πρίν την επέλαση των αρμάτων,συνεχίζει,ακολούθησε μια προπαρασκευή απο όλμους των 4,2 και διέλυσε τα πάντα.Αμμόσακοι στον αέρα,τσίγκοι και το πιο αποκρουστικό απ όλα ανθρώπινα μέλη.Ήταν οι φίλοι μου,οι συμπολεμιστές μου που την προηγούμενη νύκτα έκαναν όνειρα για το μέλλον τους.
Τ άρματα,τα θεόρατα κιείνα άρματα,θηρία πραγματικά έρχονταν κατα πάνω μας.Τους έριχνα με το bren αλλά τι να τους κάνει το bren,άλλοι με τα τυφέκια,τα βλήματα απο τα εξάλιβρα πυροβόλα απλά εξοστρακίζονταν.Στο σκηνικό αυτό,εκρήξεις,ριπές απο πολυβόλα,όλμους,τ άρματα συνέχιζαν κατά πάνω μας,ρε κουμπάρε εχάθηκεν ο ήλιος μα καταλάβεις;
Έμεινα χωρις πυρομαχικά και αφησα το bren επι τόπου,καλύτερα δηλαδή γιατι ήταν πολλά βαρετό και κυρίως άδειο,έτρεξα προς Αμμόχωστο με κάτι άλλους.
κ.Π……… τι εχετε να πείτε σε αυτους που γράφουν με ευκολία οτι το βάλατε στα πόδια;
Απάντηση απο τον βετεράνο.
“Εν καλές οι ταινίες αλλά η πραγματικότητα ειναι πιο σκληρή.Τι μπορούσα να κάνω με τα μέσα που είχα κι δεν το έκαμα;”
Αυτή ειναι μια μαρτυρία,έχουμε άλλες τόσες.Σε επίσκεψη μας στη περιοχή εντοπίσαμε μεταξύ αλλων κάλυκες καθώς και θέσεις μάχης.Χαρτογραφήσαμε τη περιοχή με τη βοήθεια βετεράνων και του σημερινού κοινοτάρχη της Μιάς Μηλιάς,που βρισκόταν το 399ΤΠ,το 305ΤΕ τα εξάλιβρα,το Πάο και το στοιχείο των ΕΕ Sagger.
Οι έρευνες συνεχίζονται
Στο ανατολικό μέτωπο τ άρματα των τούρκων Μ47 και τα τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού Μ113 περικύκλωσαν τη βιομηχανική ζώνη της Μιάς Μηλιάς παίρνοντας αρκετούς αιχμαλώτους και συνέχισαν την πορεία τους μέσω της Μεσαορίας προς Αμμόχωστο(άλλο ερώτημα και αυτό για την άμυνα της πόλης)
Ακολουθούν κι άλλες αναρτήσεις
