Τελέστηκε λειτουτργία για ακόμη μια χρονιά, στο εκκλησάκι της Παναγίας Θεοσκέπαστης στον Καλοπαναγιώτη, όπως κάθε 16η Αυγούστου κάθε χρόνο.
Παράλληλα, προσφέρθηκε πρόγευμα στους πιστούς από τον Σύνδεσμο Αποδήμων Καλοπαναγιώτη, γιορτή του Αγίου Μαντηλίου.
Την ίδια στιγμή, σε σελίδα της κοινότητας γίνεται μια ιστορική αναφορά για το εν λόγω Εκκλησάκι, στο οποίο κατά κάποιο τρόπο υπάρχει και ένα θαύμα της φύσης, αφού, την Εκκλησία σκεπάζει ένα μεγάλο δένδρο (Περνιά), εντός της οποίας, φιλοξενειτο μια βελανιδιά. Υπάρχουν δε αρκετοί μύθοι για το εν λόγω δένδρο και την προστασία που έδιδε στο Εκκλησάκι. Ωστόσο, αξίζει να αναφερθεί πως – όπως αναφέρεται παρακάτω – φέρεται να μαραίνεται λόγω της ανομβρίας και άλλων καταστάσεων που δεν επιτρέπουν το ικανοποιητικό πότισμά του.
Το Θεοσκέπαστο Παρεκκλίση της Παναγίας
Του 17ου αιώνα εκκλησάκι της Παναγίας που ευρίσκεται στην είσοδο του ρυακιού που ρέει από τις πηγές του τραγικού, χιλιοτραγουδισμένου Τρουλινού στον Καλοπαναγιώτη. Το όνομα Θεοσκέπαστη το πήρε από την ασυνήθιστα θεόρατη, μεγαλοπρεπή Περνιά, που κάποτε το σκέπαζε σχεδόν ολοκληρωτικά. Το εκκλησάκι είναι τώρα διατηρημένο, ενώ οι πολύτιμες εικόνες και το τέμπλο του μεταφέρθηκε στο παρακείμενο μουσείο – εικονοστάσιο. Τώρα λειτουργείται κάθε χρόνο στην 16η Αυγούστου και η προσέλευση είναι αθρόα, ενώ προσφέρεται πρόχειρο πρωινό μετά την λειτουργία. Τελευταία εδώ λαμβάνουν χώρα, ακόμα και γαμήλιες ιεροτελεστίες.
Το δένδρο ήταν κάποτε πράσινο, φουντωτό ενώ φιλοξενούσε ανάμεσά του μια μοναχική βαλανιδιά, της ίδια γενιάς, που προσπαθούσε να διαπεράσει το φούντωμα της περνιάς και να φθάσει στο φως της φύσης. Αυτό το φαινόμενο της φύσης είδε και περίγραψε ο νομπελίστας ποιητής Γεώργιος Σεφέρης, κατά την επίσκεψη του στο Καλοπαναγιώτη το 1953.
«Η Παναγία αγκαλιάζει το βρέφος της και η Ελλάδα την Κύπρο».
Αυτό που λίγοι βλέπουν σήμερα και ανησυχούν είναι η κατάσταση της αιώνιας ιστορικής Περνιάς. Το κάποτε όλο πράσινο, φουντωμένο δένδρο μαραίνεται ταλαιπωρημένο και απροστάτευτο, ενώ τα άκρα του ξηραίνουν. Το θέμα θα πρέπει να ταρακουνήσει το ενδιαφέρον της εκκλησιαστικής επιτροπής, αλλά και της κοινοτικής αρχής. Ο χαμός του αιώνιου δένδρου θα είναι καταστροφικός όχι μόνο για την ονομασία του ναού, αλλά και γενικότερα της κοινότητας. Οι λόγοι της τωρινής κατάστασης του δένδρου είναι πολλοί: Οι καιρικές συνθήκες, η αναίρεση του νεραύλακου που οδηγούσε στον ναό και τα περιβόλια του Λαμπαδιστή, αλλά και η διατάραξη του φυσικού περιβάλλοντος μετά την κατασκευή του αυτοκινητόδρομου στο κάτω μέρος και λοιποί άλλοι.
Αναζητούνται τρόποι ανάκαμψης της τωρινής άθλιας κατάστασης του ταλαιπωρημένου θαύματος της φύσης. Ένας θάμνος γίνετε δένδρο, μπαίνει στη τοπική παράδοση, ομορφαίνει τον τόπο και προσφέρει τουριστικό θέαμα και όχι μόνο.
Μια πρόχειρη πρόταση, άμεσα εφαρμόσιμη και ανέξοδη.
Το περιττό νερό της βρύσης να διοχετευτεί σωληνωμένο σε μικρό λάκκο κοντά στο δένδρο. Αυτή η λύση θα δώσει μια ανάσα ζωής και ανάτασης στην γέρο περνιά μέχρι μιας μόνιμης λύσης.
