Μια κωμική ιστορία για την κατεχόμενη Αυλώνα, η οποία δεν έχει επαληθευτεί αλλά υπάρχει στην προφορική παράδοση των ντόπιων της περιοχής, καταγράφει η σελίδα στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης με όνομα «Δένεια του χθες».
Σημειώνεται εδώ πως η Δένεια είναι γειτονικό χωριό της Αυλώνας.Στην Αυλώνα ζούσαν ορισμένοι Τουρκοκύπριοι, ωστόσο, η συντριπτική πλειοψηφία ήταν Έλληνες.
Διαβάστε την ενδιαφέρουσα και κωμικοτραγική ιστορία αυτούσια:
Ιστορίες του χωρκού…. Ψέματα …αλήθεια…τις γράφω όπως μου τις είπαν… Τζιεμάλης… Ο γιός του Κούλλουφου που την Αυλώνα…
Ο Τζιεμάλης το 1940 ήταν προύχοντας του χωριού. Η κτηματική του περιουσία ήταν πολύ μεγάλη για τα δεδομένα της τότε εποχής. Εύπορος πολύ! Λέγεται ότι η γυναίκα του ήταν πανέμορφη αρτίστα στο καμπαρέ την οποία ερωτεύτηκε και την παντρεύτηκε .
Όταν η Ελλάδα, δέχτηκε την επίθεση των Ιταλών και πλέον τάχτηκε με το μέρος της Αγγλίας, κάποιοι συκοφάντησαν τον Τζιεμάλη ότι τάχατες δημόσια στο καφενείο είπε…. «Γ…μώ τον Βασιλέα των Ελλήνων». Άλλο που δεν ήθελαν οι Άγγλοι για να δείξουν τα τάχατες, φιλελληνικά τους αισθήματα. Τον καημένο τον Τζιεμάλη τον πέρασαν από έκτακτο στρατοδικείο «μέσα στο τσιατήρι» και τον καταδίκασαν σε δύο χρόνια φυλακή. Υπέρμετρα αυστηρή ποινή. Αλλά είπαμε… Οι Άγγλοι ήθελαν να επιδείξουν τα φιλελληνικά τους αισθήματα, το μόνο σύμμαχο που είχαν τότε απέναντι στη Γερμανία.
Ο Τζιεμάλης βγαίνοντας από τη φυλακή, δεν του είχε μείνει σχεδόν τίποτα. Η γυναίκα του πούλησε τα περισσότερα του κτήματα και τον εγκατέλειψε. Δουλευτής όμως που ήταν δούλεψε και έκανε ξανά αρκετή περιουσία.
Κάποια μέρα πήγε με τον Αλή παρέα να κυνηγήσουν. Ενώ περπατούσαν στο κάμπο λέει ο Τζιεμάλης στον Αλή… «Ρε Αλή βλέπεις αυτό το κομμάτι το χωράφι (τεράστιο)… Κάποτε ήταν δικό μου»… Πάνε παρακάτω, λέει ξανά ο Τζιεμάλης «Ρε Αλή βλέπεις αυτό το κομμάτι το χωράφι (τεράστιο) …κάποτε ήταν δικό μου»…Συνέχισαν χωρίς να πει κάτι ο Αλής, οπότε παρακάτω λέει ο Τζιεμάλης «Ρε Αλή βλέπεις αυτο το κομμάτι το χωράφι (τεράστιο) …κάποτε ήταν δικό μου». Δεν άντεξε ο Αλής και του λέει: «Ρε σύντροφε αν ήταν δικά μου αυτά τα χωράφια και τα έχανα ήταν να παιχτώ με τον σιηπέττον» … «Να το σιηπέττο τζιαι παίχτου», του απαντά ο Τζιεμάλης. «Εγιώ έτσι πράμαν εν κάμνω».