Ένα χρόνο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Κοινοτάρχης Κάμπου Ιωάννης Παπαδόπουλος κάνει τον απολογισμό του μέσα από μία συγκινητική ανάρτηση στη σελίδα του.
Με αναφορές στο παρελθόν, στο έργο του ιδίου και του Κοινοτικού Συμβουλίου, αλλά και με ιδιαίτερη έμφαση στο Kampos Sakura Park – Πάρκο Ιαπωνικών Κερασιών, ο κ. Παπαδόπουλος δηλώνει υπερήφανος που «ο Κάμπος μπήκε επιτέλους στον χάρτη».
Η τοποθέτηση νέων πινακίδων που οδηγούν στην κοινότητα και στη Μονή Κύκκου, η ανάδειξη φυσικών και πολιτιστικών σημείων και οι συλλογικές προσπάθειες για την πρόοδο του χωριού, αποτελούν μόνο μερικά από τα σημεία που ξεχώρισε στο μήνυμά του προς τους κατοίκους και απόδημους.
Αυτούσια η ανάρτηση από τον Κοινοτάρχη Κάμπου, Ιωάννη Παπαδόπουλο:
Πέρασε ένας χρόνος την περασμένη Δευτέρα από τότε που ανέλαβα τα ηνία στο κοινοτικο Συμβούλιο του Κάμπου. Μια χρόνια γεμάτη ασταμάτητο αγώνα από σύσσωμο το κοινοτικο Συμβούλιο για ότι το Καλύτερο στο χωριό μας….
Με την έναρξη της 2ης χρονιάς στα ψηλά μας καθήκοντα φάνηκε η δουλειά μας . Κάτι για το οποίο εγώ μπορώ να περηφανεύομαι περισσότερο από τον καθένα διότι δεν καθήσα έστω μια μέρα και δεν σκέφτηκα καμία θυσία.
ΝΑΙ Ο ΚΑΜΠΟΣ ΜΠΗΚΕ ΣΤΟΝ ΧΑΡΤΗ…
Κάτι που ονειρεύτηκα για δεκαετιες, προσπάθησα, θυσιάστηκα και θυσιάζομαι όσο λιγοι και πιστεύω ξεκίνησε να έρχεται η δικαίωση. Τοποθετήθηκαν οι πρώτες πινακίδες στις περιοχές Σολιας και Μαραθασας μεχρι το ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΜΕ ΤΙΣ ΙΑΠΩΝΙΚΕΣ ΚΕΡΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΜΠΟΥ. ΣΕ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΠΩΣ ΜΕΣΩ ΚΑΜΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΚΥΚΚΟΥ όπως τους παλιούς καλούς καιρούς.
Επι τη ευκαιρία αναφέρω, πως η πιο απίθανη μου επιθυμία ήταν να διεκδικήσω το αξίωμα του κοινοταρχη, κάτι που μου φόρτωσε τεράστιες ευθυνες σαν συνειδητά αναλογίστηκα τις ευθυνες μου έναντι του τόπου μου, ο οποίος υποφέρει κυριολεκτικά μετά το 1974. Το χωριό με δικαίωσε και με τίμησε με τη ψήφο του.
Από μόνος μου χωρίς παρότρυνση, από τα παιδικά μου χρόνια αναμειγνυόμουν στα κοινά.
Σαν ήλθα ξένος στον Κάμπο με μετάθεση το 1984 φρόντισα και φυτεύτηκαν τα κέδρα μπροστά από τα τότε γραφεία του χωριού, τρώγοντας μάλιστα παρατήρηση από προϊστάμενο «τι με ένοιαζεν για τον Κάμπο;».
Σαν η τύχη με οδήγησε εκτός παιδικών ονείρων, τα οποία με «καθοδηγούσαν τότε σε πόλη», φτιάξαμε το πολιτιστικό Σωματείο Προοδευτικός Όμιλος Κάμπου και Τσακκιστρας» το 1990. Δυστυχώς τότε λόγω κακών τοπικών Συνθηκών το Σωματείο σταμάτησε να λειτουργεί μετά από τρία εποικοδομητικά χρόνια προσφοράς στα δυο μας χωριά… Από το σωματείο ρίχτηκε η ιδέα για να κτιστει το ξωκκλησι της Αγ Βαρβαρας. Υπήρξα ο γραμματέας του σωματείου.Μια άλλη επιτυχία στην οποία πρωτοστατήσαμε τα χρόνια εκείνα ήταν η αγορά από ανώνυμο χωριανο με παρότρυνση μας του αρχοντικού Ματσουκα και η μεταβίβαση του στο χωριό…Το γεγονος με ωθούσε στο να φυλαχτει ο πολιτισμός του χωριού μας που ήταν πλούσιος. ΧΙΛΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΤΟΝ ΑΝΩΝΥΜΟ ΑΠΟΔΗΜΟ ΜΑΣ.
Προχώρησε η δημιουργία του Μουσείου Δασικής Κληρονομιάς το 2013 στον εμπλουτισμό και την λειτουργία του οποίου αναμεικτηκα όσο κανένας μέχρι και σήμερα. Το 2015 προχωρήσαμε ως οικογένεια και φτιάξαμε το ονειρο του αδικοχαμένου μας Αντρέα. Ολοκληρώσαμε το πάρκο με τις αγριόπαπιες του το οποίο ο ίδιος ξεκίνησε.
Κατά την διάρκεια των ευκαιριών που μου δωθηκαν από την εργασία μου στο Τμ Δασων ανάλωσα για πολλα χρόνια όλο τον ελεύθερο μου χρόνο ώστε να στηθούν κάποιοι εξειδικευμένοι κήποι στο Μουσείο, να σχεδιαστεί εκεί το ανοικτό πάρκο άγριας ζωής και να γίνει το κυκλικό μονοπάτι των Υλοτόμων από το κεντρο του χωριού και να φτάσει στο Μουσείο Δασικής κληρονομιάς.
Μια άλλη προσπάθεια όπου η ανάμιξη μου έφερε καρπούς ήταν η ανάδειξη του καταρράκτη της Καλονοματης και του γύρω χώρου.
Τώρα βρίσκεται σε εξέλιξη η ανάδειξη της πιο μεγάλης σήμερα πηγής στην Κύπρο, του κεφαλόβρυσου των Ευρετουρων ένα έργο το οποίο ονειρεύτηκα εδώ κσι δεκαετιες και με αξιώνει τώρα ο θεος να προχωρώ στην ολοκλήρωση του, με τη βοήθεια της νυν Υπουργού Γεωργίας κ Μ Παναγιωτου την οποία θερμά ευχαριστώ.
Ο «Παρθενώνας» όμως του Κάμπου όπως πολλοί λένε είναι το Kampos Sakura Park – Πάρκο Ιαπωνικών Κερασιών Κοινότητας Κάμπου.
Ναι αυτό το έργο βάζει τον Κάμπο στον χάρτη. Το ονειρεύτηκα, πήρα μέρος σε κάθε διαβούλευση, ως Δασικος εκπροσώπησα το κράτος στην διαδικασία δημιουργίας του, φρόντισα την φύτευση του, φροντίζω την επέκταση του με ιαπωνικά ειδη, φροντίζω τη συντήρηση του και κάθε τι που αφορά τα φυτά και τον χώρο…ΞΕΝΑΓΩ ΔΕ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ !!!!
ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΣΔΟΚΟΥΣΑ ΑΝΤΑΜΟΙΒΗ ΑΝ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΜΟΥ ΣΤΕΡΩ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΜΟΥ ΑΠΟΛΑΒΕΣ – ΣΥΝΤΑΞΗ.
Τι και αν έχουμε όμως χρήματα και ο τόπος μας χαθεί;
ΝΑΙ Ο ΚΑΜΠΟΣ ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ ΜΠΗΚΕ ΣΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΗ ΧΑΘΕΙ.
Όλοι μαζί μπορούμε περισσότερα.
Ευχαριστώ τον καθένα σας ξεχωριστα που αψηφά τις δυσκολίες και βοηθά για ότι το καλύτερο στο χωριό μας, συνδέσμους, επιτροπές, σωματεία.
Ιδιαίτερα ευχαριστώ τους απόδημους μας του εξωτερικού οι οποίοι με συγκινούν με την προσφορά τους προς το χωριό.
Έστω και την πιο μικρή βοήθεια ο Κάμπος την χρειαζεται.
Ότι κάνουμε είναι για να τιμήσουμε τους προγόνους μας και όσους θυσιάστηκαν για την Ελευθερία μας .
Όλοι μαζί μπορούμε να αφήσουμε πολλα για τις μελλοντικές γενιές. Ο Κάμπος δεν θα χαθεί.
Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΠΙΝΑΚΙΔΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΑΝΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΜΠΟ.
Ας ενώσουμε όλοι τις δυνάμεις μας για το χωριό μας . Μπορούμε!!!
Σας ευχαριστώ όλους, χωριανούς και επισκέπτες του χωριού!!!!
Ο Κσμπος έχει πολλα να προσφέρει σε όλους.