Ρίγη συγκίνησης και αφύπνισης της μνήμης προσφέρει ένα αφιερώμα στην Εμπορική Σχολή Μόρφου, η οποία περιλαμβάνει και μια νοσταλγική ανάμνηση.
Το εν λόγω βίντεο και η δημοσίευση έγινε στη σελίδα I Love Morphou, από την Χρυστάλλα Καρταμπή, προκαλώντας πληθώρα σχολίων από Μορφίτες και όχι μόνο. Τα περισσότερα από τα σχόλια αφορούσαν στα εφόδια που δόθηκαν από την Εμπορική Σχολή σε αρκετούς ντόπιους, οι οποίοι κατάφεραν στην πορεία και ανέπτυξαν μια πολύ καλή επαγγελματική πορεία σε ιδιωτικούς οργανισμούς, αλλά και στην κυβέρνηση.
Ενδεικτικό το παρακάτω σχόλιο: “Εξαιρετική περιγραφή της εξέλιξης της Σχολής Συλβέστρου σε εξατάξια εμπορική σχολή, που τίμησε του Μορφου και προπαρασκεύασε τόσα παιδιά στη βιοπάλη. Ο συγχωρεμένος αδελφός μου Θυμός Κυριακιδης πρώτου μεταναστεύσει για την Αμερική διέκοψε τη φοίτηση του στο Γυμνάσιο Μορφου και φοίτησε ένα χρόνο στη Σχολή Συλβέστρου για να μάθει Αγγλικά. Ήταν τότε η σχολή δύο σπίτια παρακάτω από το σπίτι του αγαπητού Νακη Λαδοματου. Θελω να συμπληρώσω ότι η σύζυγος του Κώστα Συλβέστρου ( Ειρήνη) ήταν αδελφή του γνωστού ποιητή Κώστα Μοντη. Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Μοντης μετοίκισε στου Μορφου και δίδασκε λογιστική στη Σχολή Συλβέστρου. Το 1942 αρραβωνιάστηκε και μετέπειτα παντρεύτηκε τη Έρση, θυγατέρα του Παντελή Κωνσταντίνου, γνωστού ως Βραγκοραφτη, και της Μαρίας Γαβριηλίδου”.
Διαβάστε το ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΜΟΡΦΟΥ, με κάποιες προσθήκες από παλαιότερο αφιέρωμα στην ίδια σελίδα:
Η Εμπορική σχολή Μόρφου ιδρύθηκε το 1934 απο τον Κώστα Συλβέστρο. Ο Κώστας Σιλβέστρος, ήταν καθηγητής των Αγγλικών. Σκοπός της σχολής ήταν η βοήθεια των νέων ανθρώπων για μια καλή επαγγελματική αποκατάσταση. Στην αρχή δινόταν έμφαση στην εμπορική κατάρτιση των μαθητών με διδασκαλία εμπορικών μαθημάτων παράλληλα με τα αγγλικά. Η σχολή λειτουργούσε αρχικά σαν σχολή αρρένων. Στην σχολή δίδαξε για κάποιο διάστημα και ο Κώστας Μόντης.
Το πρώτο οίκημα της σχολής βρισκόταν σε σπίτι στην οδό 28ης Οκτωβρίου κοντά στα μπακάλικα του Λούκα, Σολή και Κραμπιά. Στα δεξιά ήταν το σπίτι του γνωστού Τζάμπο, και αριστερά το σπίτι του Χρίστου Μύρμηκα και της γυναίκας του. Το σπίτι αυτό φαίνεται στην φωτογραφία που ανάρτησα.
Στην Εμπορική Σχολή Μόρφου φοίτησε η μητέρα μου και αργότερα ο αδελφός μου γι’ αυτό πάντα κατείχε ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου… Kαι στους αθλητικούς αγώνες πάντα ήμουν με την Εμπορική διότι ο αδελφός μου έτρεχε στον δρόμο μετ΄εμποδίων. Θυμούμαι μια χειμωνιάτικη μέρα οδηγήσαμε στο κτίριο εκεί στην Αγία Παρασκευή διότι έπρεπε να δωθεί παλτό στον αδελφό μου Νίκο (μπας και κρυώσει το μωρό)… Oπότε μου έπεσε ο κλήρος να το παραδώσω μέσα στην τάξη ως η πιο μικρή. Θυμούμαι άνοιξα μια μεγάλη μπροστινή πόρτα σε ένα σχετικά σκοτεινό μεγάλο δωμάτιο…”Tι θέλεις μάνα μου;” αναρωτήθηκε ο καθηγητής όταν είδε ένα μωρό να στέκεται στην πόρτα. “Να δώσω το πανωφόρι του αδελφού μου” είπα, καθώς ο Νίκος κρύφτηκε κάτω απο το θρανίο…
Τώρα για την ιστορία δίνω τις πιο κάτω πληροφορίες που έγραψε ο καθηγητής Αντώνης Κουδουνάς. Οι φωτογραφίες στο βίντεο κατά πλειονότητα ανήκουν στον αδελφό μου Νίκο Καρταμπή.
“Ο αείμνηστος Κώστας Σιλβέστρος, ήταν ένας εκλεκτός άνθρωπος και πολύ καλός καθηγητής των Αγγλικών. Από το 1934 ίδρυσε στη Μόρφου ιδιωτική σχολή μέσης Παιδείας που πήρε διάφορες μορφές ανάλογα με τις συνθήκες της κάθε εποχής. Σκοπός η βοήθεια των νέων ανθρώπων για μια καλή επαγγελματική αποκατάσταση. Στην αρχή δινόταν έμφαση στην εμπορική κατάρτιση των μαθητών με διδασκαλία εμπορικών μαθημάτων, παράλληλα με τα αγγλικά. Το 1960 ο ιδιοκτήτης παρέδωσε τη Σχολή χωρίς αποζημίωση στην Ελληνική Κοινοτική Συνέλευση, πράγμα που έπραξαν και άλλοι ιδιοκτήτες σχολών τότε, έναντι σχετικών αποζημιώσεων (Λύκειο Νεοκλέους, Σχολή Σαμουήλ κλπ.).
Κατά το σχολικό έτος 1961 -62 η Σχολή λειτούργησε σαν παράρτημα του Γυμνασίου Μόρφου, υπό την ευθύνη του εμποριολόγου καθηγητή της Σχολής Γεωργίου Λαμπρίδη. Το Σεπτέμβρη του 1962 αναλήφθηκε από το τμήμα Τεχνικής Εκπαίδευσης και ανεξαρτητοποιήθηκε, υπό το όνομα Δημόσια Εμπορική Επαγγελματική Σχολή Μόρφου. Ήτο πεντατάξια με αριθμό μαθητών γύρω στους 100 και λειτούργησε μέσα σε ενοικιασμένο μεγάλο σπίτι με ικανοποιητική αυλή, στη βόρεια πλευρά της πόλης.
Στη Διεύθυνση της Σχολής τοποθετήθηκε ο καθηγητής αγγλικών Νίκος Τζιαρρής. Αρχικά εισάχθηκε η διδασκαλία εμπορικών μαθημάτων από τις μικρές τάξεις, όπως στοιχεία Λογιστικής και Εμποριολογίας στη Β’ τάξη. Διδάσκονταν επίσης σε μεγαλύτερες τάξεις η Τεχνική των Πωλήσεων, η Στενογραφία, η Δακτυλογραφία κλπ. Το γεγονός όμως ότι για το διορισμό σε θέση κυβερνητικού υπαλλήλου χρειαζόταν απολυτήριο εξατάξιας σχολής, τούτο αποτελούσε τροχοπέδη στην ανάπτυξη της Σχολής από άποψη αριθμού μαθητών και μάλιστα καλών μαθητών. Γι’ αυτό και μετά το 1967 προστέθηκε έκτη τάξη, προαιρετική στην αρχή και ύστερα υποχρεωτική. Από τότε ο αριθμός των μαθητών άρχισε να αυξάνεται σοβαρά έτσι που φαινόταν αναπόφευκτη η ανέγερση σχολικού κτιρίου για τη στέγαση της. Πράγματι όταν ο αριθμός τους έφθασε τους 400, άρχισε η ανέγερση του σε χώρο που παραχώρησε η Ιερά Μητρόπολη, βόρεια της πόλης και του Σερράχη.
Κατά το σχολικό έτος 1970 – 71, η Σχολή στεγάστηκε στο δικό της κτίριο και έγινε μεγαλοπρεπής γιορτή εγκαινίων. Από τότε το Σχολείο πήρε την κανονική του μορφή, δηλ. οι 3 πρώτες τάξεις γυμνασιακές και οι 3 τελευταίες, αποκλειστικά εμπορικής κατεύθυνσης. Κατά το σχολικό έτος 1972 – 73 μετονομάστηκε σε Γ’ Γυμνάσιο Μόρφου.
Ο Νίκος Τζιαρρής διεύθυνε το Σχολείο για 9 συνεχή χρόνια (1962 – 71) με δεξιοτεχνία, μεγάλο ενθουσιασμό και ενδιαφέρον. Η πρόοδος και ανάπτυξη του σχολείου οφειλόταν στη δική του ηγετική έμπνευση αλλά και τη στενή συνεργασία και σκληρή εργασία ομάδας καθηγητών που ήταν στο πλευρό του όλα αυτά τα χρόνια. Διάδοχοι διευθυντές υπήρξαν ο Παναγιώτης Κωνσταντινίδης, καθηγητής αγγλικών (1971 – 72), ο Κωνσταντίνος Γιαλλουρίδης, φιλόλογος (1972 – 73) και ο Χρίστος Αρτεμίου, εμποριολόγος (1973 – 74).”
Μπορείτε να δείτε το βίντεο πατώντας ΕΔΩ
