Για την τοποθεσία τρύπες στα βόρεια του χωριού Κάμπος, αλλά και πως αυτή συνδεόταν με την παραγωγική ιστορία του τόπου, την κατασκευή πλοιαρίων στο Καραβοστάσι και στον Ποταμό του Κάμπου, καθώς και την ιστορία του Μορφίτη ναυπηγού Βασίλη Σσιήπηλη, έγραψε ο Κοινοτάρχης του Κάμπου Ιωάννης Παπαδόπουλος. Μάλιστα, στην εν λόγω αφήγηση υπάρχουν αναφορές και στα αρχαία χρόνια και την προσφορά των Κυπρίων της περιοχής στον Μέγα Αλέξανδρο.
Τρύπες, βόρεια του χωριού Κάμπος: Όπου και το ομώνυμο δειμμα νερού. Η άυλη πολιτιστική μας κληρονομιά αναφέρει πως εκεί χαμηλά στους βράχους υπήρχαν «τρύπες», ανοίγματα δηλαδή. Κάτω από αυτές περνούσε υπόγειος ποταμός, από τις τρύπες έριχναν κορμούς των δέντρων οι οποίοι μεταφέρονταν από το ποτάμι στις εκβολές του στη θάλασσα, εκεί όπου βρίσκεται το χωριό Ποταμός του Κάμπου.
Πολύ κοντά υπήρχε το «Καραβοστασι», λιμάνι δηλαδή, γνωστό μέχρι και σήμερα.
Εκεί μάζευαν τους κορμούς τους οποίους μετέφερε το ποτάμι και έφτιαχναν καράβια. Σε διπλανό χώρο υπήρχε το καραβοστάσι, το αρχαίο λιμάνι του Βασίλειου των Σόλων. Γύρω στο 321 π.Χ, σαν οι στρατιές του Μεγάλου Αλεξάνδρου κατευθυνόταν προς την Τύρο του Λιβανου κατά των Περσων, ενισχύθηκαν με πολλα καράβια τα οποία τους πρόσφερε το εκεί βασίλειο, κάτι που έκαναν τότε όλα τα βασιλεια της Κύπρου. Λέγεται πως το βασίλειο των Σόλων πρόσφερε τα περισσότερα…
Σε χώρο εκεί κοντά στο Καραβοστασι υπήρχε Καρνάγιο (εργαστήρι κατασκευής κσι συντήρησης πλεούμενων). Το καρνάγιο αυτό ανήκε στον εκ Μορφου Βασίλη Σιηπηλη ο οποίος ήτο νυμφευμένος στον Κάμπο. Μετά την προδοσία του 1974 «μετέφερε» τις εργασίες του για 3 χρόνια στον Κάμπο, όπου συνέχισε να φτιάχνει πλεούμενα. Είχε στο χωριό ότι ξύλο χρειαζόταν.
Μετά μετακόμισε στο καρνάγιο της Λεμεσού, αλλά δυστυχώς ο πόνος της κατοχής και οι κακουχίες που ακολούθησαν τον «έστειλαν» στον άλλο κόσμο πολύ νωρίς. Η ιστορία του υπάρχει σε φυλλάδιο στο Μουσείο Δασικής Κληρονομιάς, κάτι που φρόντισε ο φίλος Κυριάκος Κοφτερός.
