Με αφορμή τις εορτές, δημοσιεύθηκε ένα κείμενο από τον Νίκο Χαραλάμπους, στην διαδικτυακή ομάδα I Love Morphou – Μόρφου, το οποίο δίνει μια εικόνα από το χωριό του γραφόντα, το Συριανοχώρι, έχοντας παράλληλα και μια σατηρική και σκωπτική διάθεση.
Ο γραφόντας, αρχικά αναφέρει τι είναι οι “Καλικάντζαροι”:
“Οι καλικάντζαροι σύμφωνα με Ελληνική δοξασια, είναι δαιμόνια που κάθονται όλο το χρόνο στα έγκατα της γης(στον κάτω κόσμο) και τον Αδη και με τσεκούρια προσπαθουν να κόψουν το δένδρο που την κρατάει….”
Παρατίθεται το κείμενο αυτούσιο:
Οι νοικοκυρές για να προστατευτουν κλεινουν νωρίς το σπίτι, δεν σβήνουν το τζάκι, ρίχνουν ξηροτηανα στις στέγες, θυμιατιζουν, χαράζουν σταυρούς στις πόρτες και στ’αγγεια που φυλάσσονται τρόφιμα, Λάδι, κρασί.
Οι καλικάντζαροι φευγουν για τον κάτω κόσμο την παραμονή των φώτων, με τον πρώτο αγιασμό των υδατων (Πρωταγιαση). Κατά την αναχώρηση τους τραγουδουν
… Φεύγετε να φευγουμε
έρχεται ο τουρλοπαπας
με την αγιαστουρα του
και με την βρεχτουρα του…..
Έτσι και στο μικρό εκείνο ήσυχο-παραθαλάσσιο χωριό ΣΥΡΙΑΝΟΧΩΡΙ-ΜΟΡΦΟΥ, τούτες τις μέρες, παραμονή των Φώτων, ερχόταν ο Παπα ΞΕΝΟΦΩΝ μ’ενα μικρό παιδί για βοηθό, με την Αγιαστούρα του, ράντιζε τα σπίτια με αγιασμό και “φεύγα ε τα παγανα”…. Κι’εμεις τέσσερα μικρά παιδιά. Εγώ ο Νικολής, ο Χαμπής, ο Ανδρέας και ο μικρός ο Ντίνος, μαζεμένα γύρω από το τζάκι, ρουφούσαμε τις ιστορίες της μάνας μας (δεν ευτυχήσαμε να προλάβουμε γιαγιά) της Ελεγκους για τους καλικάντζαρους ρίχνοντας τα ξεροτήανα στην στέγη του βοηθητικού της κουζίνας πίσω στην κληματαριά και το γιασεμί…
**ΑΜ, ΔΕΝ ΦΕΎΓΟΥΝ ΟΙ ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ**
Οι καλικάντζαροι, όμως δεν λένε να φύγουν πια
ούτε με την αγιαστούρα. Κατακαθησαν στον σβέρκο μας τοσοι….. καλικαντζαραίοι που δεν μπορούμε να τους διώξουμε με τίποτα.
Χάθηκαν και οι παπάδες την σήμερον ημέρα….
….. “Εν Ιορδάνη που’ναι…
η μάνα σου βρε Γιαννη;
-στον ποταμο και πλένει
-βρε την καταραμένη, τέτοια μέρα του Θεου και πλένει;
–Παπά μου, τη λιρίτσα σου στην έχει φυλαγμένη!!!
–Βρε την ευλογημένη τέτοια μέρα του Θεού ας πλενει”.
