Ιστορίες και έθιμα από το Μηλικούρι κατά την περίοδο των Φώτων, αναδείχθηκαν από τη διαδικτυακή σελίδα “Το Μηλικούρι Ζει”. 

Ο διαχειριστής της σελίδας ζήτησε όπως οι χωριανοί “περιγράψουν τα έθιμα του χωριού κατά την ημέρα των Φώτων, για να θυμηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νέοι”.

Σημειώνεται εδώ πως το εν λόγω χωριό έχει πλέον ολιγοστούς ηλικιωμένους κατοίκους, γύρω στους δέκα σε αριθμό. Ως εκ τούτου, τέτοιες ιστορίες είναι πολύτιμες για να διατηρηθεί η μνήμη, ειδικότερα στον απόδημο πληθυσμό που διαβιεί μακριά από το χωριό, ίσως και από την Κύπρο. Παράλληλα, μέσα από την εν λόγω μικρή ιστορία, φανερώνεται και μια κάποιου τύπου ανταλλακτική οικονομία, η οποία επιβίωνε μέχρι πριν κάποια χρόνια στην κυπριακή ύπαιθρο.

Ενδεικτικά, ένας από τους κατοίκους με το όνομα Κώστας Κυριακίδης, θυμήθηκε τον ιερέα του χωριού “Παπά Παναγιώτη” να περνά από όλα τα σπίτια, κάνοντας αγιασμό”. Συνεχίζοντας, αναφέρθηκε στη μητέρα του, γνωστή σε όλους “Αναστασού η Ορφανή, να ψήνει λουκουμάδες, να τους διανέμει στα σπίτια και να τους ανταλλάζει με άλλα προϊόντα όπως, σιουσιούκο, ζιβανία, σταφίδες, κ α. Και εμείς μικροί να κρυβόμαστε από τους καλικάντζαρους μέχρι να τους ρίξουμε “λουκουμάδες στα δώματα για να φύγουν”. Τιτσί τιτσί λουκάνικο κτλπ”