Οι πολυπόθητες βροχές άρχισαν σιγά – σιγά να φανερώνονται στα ποτάμια στις κοινότητές μας, ωστόσο, χρειάζεται ακόμη αρκετή βροχή για να γεμίσουν τα φράγματα.
Ωστόσο, όπως μπορείτε να δείτε από το βίντεο που κοινοποίησε χθες Πέμπτη το Κοινοτικό Συμβούλιο Κοράκου, ο ποταμός Κλάριος άρχισε να “φουσκώνει” και να γίνεται πιο “θορυβώδης”.
Μια ενδιαφέρουσα πληροφορία για τον ποταμό Κλάριο
Ο Κοινοτάρχης του Κάμπου της Τσακκίστρας Ιωάννης Παπαδόπουλος μιλώντας στην Εφημερίδα Δυτικής Λευκωσίας – Westnicosianews, αναφέρει πως ποταμό Κλάριο έχει και η περιοχή της Τσακκίστρας, ο οποίος περνά από τον Κάμπο και οδεύει προς τον Ποταμό του Κάμπου. Μάλιστα, ισχυρίζεται πως ο ποταμός Καρκώτης που περνά από τη Σολιά, κακώς ονομάζεται και Κλάριος, δημιουργώντας μπέρδεμα. “Αρχαίοι συγγραφείς βάζουν το ποταμό μεταξύ της πόλης των Σόλων και της Αιπείας( κατεχόμενο Βουνί) που αναμφίβολα είναι ο ποταμός από Κάμπο προς ποταμό του Κάμπου. Οι χωριανοί παλιά στον Κάμπο ελέγαν πως πήρε το όνομα από τα κλαδιά των δέντρων που ακουμπούσαν μέσα στο νερό και αρχικά ονομαζόταν Κλάδιος”.
Όπως μάλιστα προσθέτει, “κατά μήκος του “δικού τους” ποταμού Κλαριου από Κάμπο μέχρι την τοποθεσία Μύλος του ΧατζηΣαββα υπάρχουν 21 «δειμματα». Τις πληροφορίες κατέγραψε λειτουργός του Τμήματος Υδάτων. Δειμμα είναι μια εγκοπή (κόψιμο) κατά μήκος του ποταμού, ώστε να μπορούν οι ιδιοκτήτες γης στην γύρω περιοχή να πάρουν (να οδηγήσουν) το νέρο στα κτήματα τους, με όσο το δυνατο εύκολο τρόπο. Χαρακτηριστική η φωτογραφία. Εκεί που κατασκευαζόταν ένα δείμμα ακολουθούσε Πετραύλακο για να μεταφέρει το νερό. Όλα αυτά τα έργα έγιναν στο τέλος της δεκαετίας του 1940 από την αποικιοκρατική κυβέρνηση της Κύπρου και πραγματικά στήριξαν την γεωργία”.
“Στον Κάμπο όπως και σε όλη την ορεινή Κύπρο τα δειμματα αυτά χάθηκαν κυριολεκτικά μέσα σε άγρια βλάστηση, λόγω της μείωσης του ενδιαφέροντος για χρήση της γης. Μέσα στα πλαίσια των προσπαθειών της κοινότητας είναι και ο καθαρισμός αυτών, της ζωτικής σημασίας κατασκευών. Στα πλαίσια βέβαια του δυνατού. Αν μη τη άλλο αποτελούν μέρος της ιστορικής πορείας του χωριού μας και του πολιτισμού μας”, καταλήγει ο κ. Παπαδόπουλος.
