Η Εμπορική Επαγγελματική Σχολή Μόρφου, η οποία λειτούργησε μέχρι και το 1974, υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα σχολεία της περιόδους και της ευρύτερης περιοχής, με χιλιάδες απόφοιτους.
Ταυτόχρονα, είχε περάσει από αρκετές φάσεις και αλλαγές, έως ότου έρθει η τουρκική εισβολή. Είχε μάλιστα και σημαντικές προσωπικότητες ως καθηγητές, όπως ο Κώστας Σιλβέστρος, αλλά και ο αγωνιστής της ΕΟΚΑ και στρατιώτης κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, Κωνσταντίνος Γιαλλουρίδης.
Όπως αναφέρει η εγκυκλοπαίδεια Πολυγνώση, “το 1932 είχε ιδρυθεί στη Μόρφου και η ιδιωτική Αγγλική Σχολή του Κώστα Σιλβέστρου, όπου διδάσκονταν ξένες γλώσσες, εμπορικά και άλλα μαθήματα. Η Σχολή αυτή λειτούργησε μέχρι το 1960, οπότε την ανέλαβε η Ελληνική Κοινοτική Συνέλευση που τη μετέτρεψε σε Εμπορική και Επαγγελματική Σχολή η οποία διατηρήθηκε μέχρι το 1974. Παράλληλα λειτούργησαν στη Μόρφου, όπως έχει προαναφερθεί, το Διδασκαλικόν Κολλέγιον και η Γεωργική Σχολή ως παράρτημά του. Μετά το 1960 η Γεωργική Σχολή συνέχισε ως εξατάξιο Γεωργικό Γυμνάσιο”.
Ιδιωτική Εμπορική Σχολή Κ. Σιλβέστρου – Δημοσία Εμπορική Επαγγελματική Σχολή – Γ’ Γυμνάσιο Μόρφου
Ο Κώστας Σιλβέστρος, ήταν καθηγητής των Αγγλικών. Από το 1934 ίδρυσε στη Μόρφου ιδιωτική σχολή μέσης Παιδείας που πήρε διάφορες μορφές ανάλογα με τις συνθήκες της κάθε εποχής. Σκοπός η βοήθεια των νέων ανθρώπων για μια καλή επαγγελματική αποκατάσταση. Στην αρχή δινόταν έμφαση στην εμπορική κατάρτιση των μαθητών με διδασκαλία εμπορικών μαθημάτων παράλληλα με τα αγγλικά. Το 1960 ο ιδιοκτήτης παράδωσε τη Σχολή χωρίς αποζημίωση στην Ελληνική Κοινοτική Συνέλευση, πράγμα που έπραξαν και άλλοι ιδιοκτήτες σχολών τότε, έναντι σχετικών αποζημιώσεων (Λύκειο Νεοκλέους, Σχολή Σαμουήλ κλπ.).
Κατά το σχολικό έτος 1961 -62 η Σχολή λειτούργησε σαν παράρτημα του Γυμνασίου Μόρφου, υπό την ευθύνη του εμποριολόγου καθηγητή της Σχολής Γεωργίου Λαμπρίδη. Το Σεπτέμβρη του 1962 αναλήφθηκε από το τμήμα Τεχνικής Εκπαίδευσης και ανεξαρτητοποιήθηκε, υπό το όνομα Δημόσια Εμπορική Επαγγελματική Σχολή Μόρφου. Ήτο πεντατάξια με αριθμό μαθητών γύρω στους 100 και λειτούργησε μέσα σε ενοικιασμένο μεγάλο σπίτι με ικανοποιητική αυλή, στη βόρεια πλευρά της πόλης.
Στη διεύθυνση της Σχολής τοποθετήθηκε ο καθηγητής αγγλικών Νίκος Τζιαρρής. Αρχικά εισάχθηκε η διδασκαλία εμπορικών μαθημάτων από τις μικρές τάξεις, όπως στοιχεία Λογιστικής και Εμποριολογίας στη Β’ τάξη. Διδάσκονταν επίσης σε μεγαλύτερες τάξεις η Τεχνική των Πωλήσεων, η Στενογραφία, η Δακτυλογραφία κλπ. Το γεγονός όμως ότι για το διορισμό σε θέση κυβερνητικού υπαλλήλου χρειαζόταν απολυτήριο εξατάξιας σχολής, τούτο αποτελούσε τροχοπέδη στην ανάπτυξη της Σχολής από άποψη αριθμού μαθητών και μάλιστα καλών μαθητών. Γι’ αυτό και μετά το 1967 προστέθηκε έκτη τάξη, προαιρετική στην αρχή και ύστερα υποχρεωτική. Από τότε ο αριθμός των μαθητών άρχισε να αυξάνεται σοβαρά έτσι που φαινόταν αναπόφευκτη η ανέγερση σχολικού κτιρίου για τη στέγαση της. Πράγματι όταν ο αριθμός τους έφθασε τους 400, άρχισε η ανέγερση του σε χώρο που παραχώρησε η Ιερά Μητρόπολη, βόρεια της πόλης και του Σερράχη.
Κατά το σχολικό έτος 1970 – 71, η Σχολή στεγάστηκε στο δικό της κτίριο και έγινε μεγαλοπρεπής γιορτή εγκαινίων. Από τότε το Σχολείο πήρε την κανονική του μορφή, δηλ. οι τρεις πρώτες τάξεις γυμνασιακές και οι τρεις τελευταίες, αποκλειστικά εμπορικής κατεύθυνσης. Κατά το σχολικό έτος 1972 – 73 μετονομάστηκε σε Γ’ Γυμνάσιο Μόρφου. Ο Νίκος Τζιαρρής διεύθυνε το Σχολείο για 9 συνεχή χρόνια (1962 – 71). Η πρόοδος και ανάπτυξη του σχολείου οφειλόταν στη δική του ηγετική έμπνευση αλλά και τη στενή συνεργασία και σκληρή εργασία ομάδας καθηγητών που ήταν στο πλευρό του όλα αυτά τα χρόνια. Διάδοχοι διευθυντές υπήρξαν ο Παναγιώτης Κωνσταντινίδης, καθηγητής αγγλικών (1971 – 72), ο Κωνσταντίνος Γιαλλουρίδης, φιλόλογος (1972 – 73) και ο Χρίστος Αρτεμίου, εμποριολόγος (1973 – 74).
