Ο Σάββας Παύλου και οι απανταχού Έλληνες. Ο Σάββας Παύλου της Πρωτινής αγάπης.
Δύο αναμνήσεις από τον Γιάννη Πεγειώτη.
Ανάμνηση πρώτη
Ο Σάββας αγαπούσε τους απανταχού Έλληνες και όντας άνθρωπος πρακτικός μας συντόνισε όλους μαζί με τον Κύπρο Χρυσάνθη σε εκείνη τη μεγάλη πρωτοβουλία του 1991 – 92, για αποστολή ελληνικών βιβλίων στους Έλληνες ομογενείς της Πρώην Σοβιετικής Ενώσεως.
Σε εκείνη την Παγκύπρια προσπάθεια ενήργησε ενωτικά και συναινετικά. Δουλέψαμε δεκάδες άνθρωποι με αδελφοσύνη από πάμπολλες ΄΄τάσεις΄΄ και ΄΄στρατόπεδα΄΄ και νοοτροπίες εκείνης της εποχής.
Από εκείνες τις μέρες κατάλαβα πως τον αδικούσαν πολλοί. Τον έβλεπα με ταπείνωση και υποπίπτον φρόνημα πλάι στον αειθαλή Κύπρο Χρυσάνθη, τιθασεύοντας όλους εμάς στην Παγκύπρια συγκέντρωση των βιβλίων.
Στην πρώτη καθοριστική συνάντηση στο πατάρι του Σύμη στα Επέα Πτερόεντα, αφού με αξιοθαύμαστη ενότητα συμφωνήσαμε όλοι πως θα εργαστούμε κατά επαρχία, σήκωσαν το βάρος των επαφών με το Υπουργείο Παιδείας οι δυο Άρχοντες άτυποι επικεφαλής. Ο κύριος Κύπρος Χρυσάνθης με μια πρακτικότητα και μια δραστική τεκμηρίωση στις ομόφωνες μας αποφάσεις και ο Σάββας Παύλου ως ο φυσικός και αποδεκτός ηγέτης όλων ημών των αυθόρμητων νεαρών και λοιπών ΄΄ανταρτών΄΄ που ονειρεύονταν πολλά και διάφορα περί του ελληνικού βίου και ενός νέου πνευματικού ξεκινήματος σε εκείνη τη ζωντανή ακόμη Κύπρο των αρχών του ενενήντα….
Ο ΣΑΒΒΑΣ ΠΑΥΛΟΥ ΤΗΣ ΠΡΩΤΙΝΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
Ανάμνηση δεύτερη
Χρόνια μετά κυκλοφορούσαν ποικίλες διηγήσεις για τη δύναμη με την οποία χειρίστηκαν σχεδόν ως πατέρας και υιός ο Κύπρος Χρυσάνθης και ο Σάββας Παύλου. Με την άνεση της έγνοιας για τους Έλληνες αδερφούς. Με άνεση παντού κατάφεραν να ετοιμαστούν και να αποσταλούν έγκαιρα πολλά μεγάλα εμπορευματοκιβώτια στους αδερφούς της Σοβιετικής Ενώσεως.
‘Όταν μάλιστα έφτασαν μετά τις τυπικές εγκρίσεις στην Αποθήκη του Υπουργείου Παιδείας, ο Σάββας πανηγύριζε από χαρά με εκείνο τον ευγενή του τρόπο…..
Μελίσσι οι υπάλληλοι της αποθήκης συμπλήρωναν όσα βιβλία είχαμε όλοι συγκεντρώσει από τις επαρχίες. Ποσότητες υλικών γραφικής ύλης, βιβλία ,τετράδια για τα αδέρκια τους. Ενώ ο αειθαλής Χρυσάνθης επέβλεπε με χαμόγελο αρχοντικό.
Μας τα ιστορούσε ο Σάββας εύχαρις. Με τη χαρά των δυνατοτήτων συνεργασίας των νέων και των ΄΄ανταρτών΄΄΄ με τους καλής πάστας γηραιότερους συγγράφεις και πνευματικούς ανθρώπους. Εκείνη η συνεργασία κάρπισε ύστερα και σε άλλες πολλές συνάξεις και περιστάσεις στους κατοπινούς καιρούς.
Ο Σάββας Παύλου ήταν το αγκωνάρι εκείνης της τολμηρής σύναξης που είχε πολλές καρποφόρες συνέχειες…..
Πρωτινά γράμματα και πράγματα….