Μια ξεχωριστή ανάρτηση στην επίσημη σελίδα της κατεχόμενης κοινότητας Πέτρας Σολέας Μόρφου στο Facebook φωτίζει τον πλούτο της αγροτικής ζωής του χωριού, πριν τον εκτοπισμό των κατοίκων του.
Μέσα από γλαφυρή αφήγηση, ξετυλίγεται η ιστορία των καλλιεργειών και της κτηνοτροφίας που χαρακτήριζαν την καθημερινότητα και την οικονομία του χωριού. Από τα περίφημα ελαιόλαδα και τα ποιοτικά μπιζέλια μέχρι τα παραδοσιακά κοτέτσια στις αυλές, η ανάρτηση αποτελεί ένα πολύτιμο ντοκουμέντο μνήμης και πολιτιστικής κληρονομιάς, αναδεικνύοντας την αυτάρκεια και την εργατικότητα των κατοίκων της Πέτρας.
Αυτούσια η ανάρτηση:
Καλλιέργειες του Χωριού μας
Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του μεταλλείου της Σκουριώτισσας και την εργοδότηση αρκετών κατοίκων της περιοχής, η γεωργία εθεωρείτο ως το δευτερεύον επάγγελμα των κατοίκων του χωριού.
Από τις δεντρώδεις καλλιέργειες η κυριότερη ήταν της ελιάς. Το ελαιόλαδο της Πέτρας είχε φήμη για την άριστη ποιότητα του και ήταν περιζήτητο. Η παραγωγή ήταν αρκετά μεγάλη και για εξυπηρέτηση των κατοίκων της αλλά και της γύρω περιοχής η Πέτρα είχε τρία ελαιοτριβεία. (Ττοφή, Αλκιβιάδη και Καμένου).
Σε μικρότερο βαθμό είχε και άλλες εκτάσεις ή μεμονωμένα δένδρα, όπως εσπεριδοειδών και φυλλοβόλων δένδρων (αχλαδιές, βερικοκιές, συκιές κλπ).
Από τις μονοετείς φυτείες κυρίως καλλιεργούσαν το σιτάρι και κριθάρι που παρέδιδαν στη συνεργατική του χωρίου. Άλλες φυτείες ήσαν μπιζέλια, τομάτες, όσπρια κλπ. Τα μπιζέλια της Πέτρας, που οι έμποροι μεταπουλούσαν στην αγορά της Λευκωσίας θεωρούνταν τα καλύτερα της περιοχής.
Όσον αφορά τη κτηνοτροφία παλαιότερα η κάθε οικογένεια είχε τις κατσίκες, κότες, και μερικές ακόμα είχαν περιστέρια, χήνες, λαγούς και άλλα κατοικίδια πουλερικά και ζώα. Ονομαστές οικογένειες που ασχολούνταν με τη κτηνοτροφία και διατηρούσαν αρκετά μεγάλο αριθμό προβάτων ήταν: Γιαννάτζιης, Νεόφυτος Παπάγεωργίου, Παύλος Κατσέξος, Δημήτρης Βοσκός, Γιάννης Χριστοφίδης, Παύλος Τρούλλος, Κουκουλλής, Μερτσιάνης, Σιαμπής κλπ. Ο Γεώργιος Παπαγεωργίου διατηρούσε φάρμα αγωνιστικών αλόγων. Η φάρμα ήταν έξω από το χωρίο στο δρόμο προς την Ελιά. Έξω από το χωριό στο δρόμο προς το Αγκολέμι υπήρχε το χοιροστάσιο του Πάμπου Μυλωνά και δίπλα στο δρόμο προς τους φράγκτες (φράγματα) η φάρμα κοτοπούλων του «Σπούτσιου».
Με το διορισμό Δημάρχου στα τέλη της δεκαετίας του ’60 δεν ήταν επιτρεπτή η διατήρηση ζώων εντός του περίγυρου του σπιτιού για εκμετάλλευση. Έτσι αναβαθμίζοντας το βιοτικό επίπεδο του χωριού και καταργώντας το πατροπαράδοτο κοτέτσι μέσα στην αυλή του σπιτιού, άλλαξε σιγά-σιγά και η ζωή στο χωριό.