Έκκληση για δημιουργία ενός μικρού λεξικού για τις κοινότητες Κάμπος και Τσακίστρα, γίνεται σε σελίδες αφιερωμένες στην κοινότητα.
Ο Κυριάκος Γεωργίου Κοφτερός αναφέρει:
“ΛΕΞΕΙΣ που ΕΝΤΟΠΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στον ΚΑΜΠΟ και την ΤΣΑΚΙΣΤΡΑ. Θα μπορούσαμε να συλλέξουμε λέξεις των χωριών μας, Κάμπου και Τσακίστρας; Λέξεις με αποκλειστική ή σχεδόν αποκλειστική χρήση. Προσοχή όμως, δεν είναι εύκολο διότι πολλές λέξεις ήταν σε χρήση παγκύπρια. Πχ η λέξη “σταλίζω”, για το νερό (εστάλισεν) και τον αέρα (σταλισούρα). Λέξεις σχεδόν δικές μας μπορεί να είναι οι λέξεις της υλοτομίας και της γεωμορφολογίας (πχ η λάρμη). Ακόμα και της γεωργίας, της κτηνοτροφίας, της καθημερινής ζωής. Πχ η φακούρα. Αν υπάρχουν τέτοιες λέξεις “δικές μας” μπορούμε να τις συλλέξουμε πριν είναι αργά”.
Ενδεικτικά, μέσα από τα σχόλια, οι κάτοικοι αναφέρουν πως η κατάληξη -ούλλικο/α ήταν αμιγώς από την εν λόγω περιοχή.
“Πρέπει να ήταν υποκοριστικό. Νερούλλικα, η βροχούλα. Δεντρούλλικα, τα δεντράκια. Το έλεγαν είτε σαν έκφραση τρυφερότητας είτε επειδή η βροχή ήταν ψιλή, τα δέντρα μικρά, κ.ο.κ.”, αναφέρεται.
Επίσης, ο κ. Κοφτερός κάνει μια εκτίμηση: “Αν συγκρίνουμε τα πιο κάτω με το πώς μιλούσαμε εμείς, βλέπουμε ότι και με Μαραθάσα και Τηλλυριά, έχουμε και κοινά και διαφορές. Μιλώ πάντα για το ιδίωμα όπως ήταν πρίν 50 -60 χρόνια.
Εκτός από το λεξιλόγιο είναι και η μουσικότητα (αν είναι σωστός ο όρος). Αν ακούσεις αυθεντικούς Τήλλυρους Ελληνες αλλά και ελληνόφωνους Τούρκους είναι σαν να ακούς χωριανούς μας. Μιλούν τονισμένα και σχεδόν μιλούν τραγουδιστά. Άλλοι χωριανοί μας μιλούσαν πιο χαμηλά, πιστεύω αυτή ήταν η Μαραθεύτικη τάση”.
Διευκρινίζει δε πως “αυτά γράφονται χάριν συζήτησης και χωρίς «επιστημονικές» αξιώσεις. Η κυπριακή διάλεκτος έχει 18 ιδιώματα σύμφωνα με τους ειδικούς. Υπάρχει ιδίωμα της Μαραθάσας και ιδίωμα Τηλλυριάς. Χάριν συζήτησης, παραθέτω την θέση ότι εμείς είμαστε μείγμα Μαραθάσας και Τηλλυριάς. Γλωσσικά, γεωγραφικά και γονιδιακά είμαστε μεταξύ των δύο. Δεν είμαστε ούτε βαθιά Τηλλυριά, ούτε ‘κλασσική’ Μαραθάσα”.
Άλλες λεξεις που αναφέρθηκαν είναι:
Η αβρόσσιυλλα…
Οι βυζηρίες…
Το αλίτση…
Ο καγιάς…
Ο αλουποτζιήτης…
Ο μούμμουτος…
Ο καμμούγιαρος…
Η κουζούπα…
Τα κακκούρκα…
Τα κουμπιά…
Η παπαούρα…
Η μαρουδκιά…
Ο τσιαλάς…
Η νηστιά…
Η σιερονηστιά…
Το χαρκούη…
Η αλουσίβα…
Η ψαθαρκά…
Η δάνη…
Ο βύζακος…
Η λετρία…