Αναδρομή στο παρελθόν κάνουν στη σελίδα Πανω και Κατω Ζωδια (Zodia) στο facebook. Θυμίζουν στους παλιούς και μαθαίνουν στους νέους πώς περνούσαν τα Φώτα στο χωρκό!

Ευχή μας τα επόμενα Φώτα να τα κάνουν όλοι στα Χωριά τους. Όπως παλιά, ελεύθερα και ανέμελα!

Δείτε πιο κάτω την ιστορία:

Ανήμερα των Καλάντων εγυρίζαν οι παπάδες  του χωρκού, για να φέρουν τον αγιασμόν σε  κάθε σπίτι.  Τον κάθε παπάν ακολουθούσαν τον τζ̌ιαι θκυό – τρείς μιτσιοί.  Ο ένας εκράτεν το σικλούιν με τον αγιασμόν τζι οι άλλοι θκυό εκρατούσαν μια σακκούλλαν άσπρην ρούσ̌ιενην.

Ο παπάς έμπαιννεν τζι εράντιζεν με αγιασμόν την οικογένειαν τζ̌ιαι το σπίτιν, ψάλλοντας το ‘’Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε…’’.

Μέσα στον ηλιακόν το κάθε σπίτιν είσιεν έναν τραπέζιν που πάνω είσ̌ιεν έναν πιάτον με κομμένον σουτζιούκκον τζιαι σταφίθκια.  Τον  σουτζιούκκον τζιαι τα σταφίθκια οι μιτσιοί εσιωνώνναν τα μέσα στην σακκούλλαν την άσπρην την  ρούσ̌ιενην.  Η ημέρα των Καλάντων, της παραμονής των Φώτων έν νηστεία τζι έτσι εταίρκαζεν με το τζ̌ιέρασμαν.  Ύστερα λλίον πριν να γινούμεν πρόσφυγες εκάμνασιν ξεροτήανα, που αντί σιρόππιν εβάλλαν ζάχαρη.

Την άλλην ημέραν που έν τα Φώτα, γίνεται πάλαι ο Μεγάλος Αγιασμός πριν το τέλος της Θείας Λειτουργίας. Το φαΐν συνήθως ήταν κρέας καουρμάν ή μακαρόνια με την όρνιθαν.

Τζιείνην την ημέραν οι μιτσιοί εφιλούσαν το σ̌ιέριν του τζ̌ιυρού τζιαι της μάνας τους, των παππούων τους τζιαι του τατά τους τζι ελλαλούσαν τους ‘’καλημέρα τζ̌ιαι τα Φώτα τζιαι την πουλουστρίναν πρώτα’’ τζ̌ιαι τζ̌ιείνοι εδιούσαν τους αναλόγως καμιάν μπακκίραν, για κανέναν μισόν σελίνιν, για τζ̌ιαι σελίνιν κόμα, γιατί παλλιά πολλύς κόσμος ήταν φτωχός.